Van het bestuur

Recent is de Sportvisie 2016-19 van de gemeente Eindhoven verschenen. Deze is eventueel hier te lezen.
Hieronder mijn open brief aan de gemeenteraad hierover:

Geachte gemeenteraadsleden.

Graag wil ik als sportbestuurder mijn stem laten horen, omdat in de sportvisie aan een aantal wezenlijke aspecten voorbijgegaan wordt. Ik zal alleen op enkele hoofdpunten ingaan.

Kosten.
Terecht komt in de doelstelling 'meer bewegen' en 'meer sportparticipatie' in de Sportvisie aan bod. Een grote belemmerende factor voor sportbeoefening zijn hoge contributies en bijkomende kosten. Als sportbestuurder probeer ik die contributies zo laag mogelijk te houden bij passende voorzieningen. In de sportvisie wordt daar enerzijds rekening mee gehouden (geen extra bezuinigingen; betere inzet van de accommodaties), maar op andere punten niet: door beleidsvoornemens op te nemen, die niet of maar zijdelings met sport te maken hebben('smart city'; uitdragen van Eindhoven als stad van kennis, design; zie ook punten hieronder) wordt er toch een verkapte bezuiniging op de sport zelf opgelegd, omdat uit de sportbegroting ook allerlei nevendoelen nagestreefd worden. Gemeente: help aub mee om onze contributies laag te houden in plaats van mooie plannen maken, die een hele hoge overhead met zich meebrengen.

Visie op sport.
Ik citeer pagina 5: "Sport is geen doel op zich, maar een middel dat wordt gebruikt om ambities te realiseren rond het welzijn van mensen (gezondheid, beweging, leer- en werkprestaties) en de ambities van de stad en regio." Het staat er echt. Ik ril hiervan. Veel mensen in onze samenleving beleven veel plezier aan sport. Dit spelplezier is de motor om te sporten. En ja, door dat sporten worden ze gezonder, zijn leerprestaties beter, worden mensen socialer. En de topsporters die dat oplevert hebben dan vanzelf een goede uitstraling voor onze stad. We krijgen die effecten er
allemaal gratis bij, helemaal voor niks. Maar door het om te draaien wordt sport een 'moetje-voorje-eigen-bestwil'. Daarmee wordt het paard achter de wagen gespannen, doordat er vanuit die visie verkeerde beleidskeuzes gemaakt worden. Sportplezier hoort het uitgangspunt te zijn.
Één van die verkeerde beleidskeuzes is een onderscheid maken tussen kern- en overige sporten. De keuze van een kind of zijn/haar ouders voor een sport wordt door velerlei factoren bepaald. Maar wat ik zeker weet is dat plezier in die bepaalde sport leidend is of er blijvend voor gekozen wordt. Dat onderdeel van die keuze is het belangrijkst. Het kan toch niet zo zijn, dat de gemeente voor alle potentiële sporters het beste weet wat ze willen, meer dan zijzelf? Laat aub die sporters zelf kiezen, grijp niet in op die keuze. Dat zal bevorderlijk zijn voor de sportparticipatie.

Visie op vrijwilligers.
Terecht staat in de sportvisie de wens om de vitaliteit van verenigingen toe te laten nemen(p9). Vrijwel alle sportverenigingen worden gedragen door (vaak een tekort) aan vrijwilligers. Ook deze vrijwilligers worden, net als de sporters, gedreven door liefde voor hun club en sport. Willen we de verenigingen gezond houden, dan hoort ook nu weer het sportplezier centraal te staan. Door de verenigingen meer maatschappelijke taken, anders dan die met sport gerelateerd zijn, toe te dichten worden deze vrijwilligers zwaarder belast met zaken waar ze primair niet voor gekozen hebben. En vrees ik dat ze af zullen haken. De enige manier om meer samenwerking tussen
sportverenigingen en andere maatschappelijke organisaties te bevorderen is door win-win situaties te creëren. De sportvrijwilligers moeten de zin van deze samenwerking voor hun club inzien én ze moeten er lol aan beleven. Zo niet, dan wordt ook hier het paard achter de wagen gespannen.

Met vriendelijke groeten,
Kees Joosse
Voorzitter CKV Rust Roest